الله اكبــــر
بهـــرام
الله اكبــــر
صدا اذان تو گوشم از تولد تا مرگ
ميخوام بكنم از دفتر توكل يه برگ
رمضان 1427 به ياد كسي كه پارسال بود ولي نيست و رفت
فرقي نداره مسلمان، مسيحي يا كه زرتشت
سوي خدا زندگي كن قانع باش و دلخوش
آدم بي ايمان مثل درخت بي شاخه
هر وقت از زندگي بودي شاكي و كلافه
فقط يه گريز بزن به سرچشمه هستي
تا كه تو هم داشته باشي تجربه مستي
يه كم به اين فكر كن چرا دست و پاتو بستي
تو اين زمين خاكي، كثيف و پر از پستي
شايد فرصت نباشه واسه پلك زدن
كجان اونا كه واسه دنيا حرص زدن
اين ماه فرصت خوبيه واسه توبه كردن
سخن خدا مي پيچه تو هر كوي و برزن
نميخوام با حرفاي من گريه آغاز كني
فقط ميخوام با صدام روزه ات رو باز كني
هر چي كثيفيه اين ماه مي ذارم كنار
حداقل واسه تك ماهي توي سال
اشتباهي رو يكبار انجام دادم
اگه تكرار كنم عمرمو به باد دادم
با حرفام مي درخشم مثل گل تو خزون
بازم مياد صداي الله اكبر اذون
الله اكبــــــر
اشهد ان لا اله الا الله
طواف خونه خدا هفت دور دور قلب من
با هر اشاره تو دنيا ميده يه خبر به من
تقدس حرفامو عمراً بفهمي
دوست داري اسمشو بذار لفظ سنگين
با يه خط رنگين به سرخي خون
بنويس به يادش هستي تا آخرين جون
من كه مسافرم پس ت بساز جاده واسم

كاري كن كه وقت مرگم آماده باشم
تقاص كارامو تو اين دنيا پس بدم
جاي اينكه اون دنيا رو از دست بدم
ميخوام چشامو ببندم به مسايل دنيوي
نميخوام پس فردا پشتم بگن بهرام خورد زمين
ميگي اشعارم كفره يا توهين به قرآن
نميخواد نصيحت كني باش فكر جبران
روي جمله هام فكر كن با دقت تموم
تا يه كم رها بشي از مشقت زمون
الله اكبـــــــر